Rodzina Goodeidae - żyworodny karp meksykański
DSJordan i Gilbert, 1883 r.
Rodzina Goodeidae dzieli się na dwie części podrodziny, Goodeinae i Empetrichthyinae.
Goodeinae występuje endemicznie w płytkich siedliskach słodkowodnych w Meksyku między 17 ° a 23° szerokości geograficznej północnej, wzdłużnie wzdłuż Meksyku centralny obszar na zachód od miasta Meksyk.
Jest około 45 gatunek Goodeinae w 19 rodzaje. (2017)
Empetrichthyinae se usytuowany w południowo-zachodniej „Wielkiej Kotlinie” w Stanach Zjednoczonych i zawiera 4 gatunki w dwóch rodzajach. (nie żywy)
Rodzina została nazwana na cześć ichtiologa George Brown Goode . Goode był członkiem Narodowej Akademii Nauk i Amerykańskiej Akademii Nauk i Sztuk. Był także autorem wielu książek, raportów i notatek naukowych, o ile nie zmarł przedwcześnie w wieku 45 lat na zapalenie płuc znacznie więcej.
Cechą charakterystyczną rodziny Goodeidae jest ich reprodukcja.
Zapłodnienie jest wewnętrzne, co osiąga się dzięki przekształconej płetwie odbytowej zwanej andropodium (pierwsze kilka promieni płetwy odbytowej jest oddzielonych od płetwy małym nacięciem, są nieco krótsze i z ich pomocą możliwe jest nawożenie).
Samice mają pojedynczy jajnik, który jest zmieniony morfologicznie, aby umożliwić rozmnażanie jaj, zapłodnienie wewnętrzne i samą ciążę. Jama jajnika wyścielona jest nabłonkiem zarodkowym, w okresie rozwoju zarodka rolę żywieniową wkrótce przejmuje trofonia (trofe - składniki odżywcze, taenia - więzadła), które pełni funkcję podobną do łożyska (łożyska) u ssaków. Jaja są małe i mają bardzo mało żółtka, skorupka jaja jest usuwana z zarodków w ciągu kilku dni.
Żółtka jajek zużywają się dość szybko i rozwijają się później nie żywią się pęcherzem jajowym jak żywe zwierzęta z rodziny Poeciliidae. Na wczesnym etapie rozwoju zarodek z komórek jelitowych rozwija trofotenię w obszarze późniejszego tylnego otwarcia. Trofotenia dba o wymianę składników odżywczych i tlen między matką a embrionem oraz jest widoczny przez kolejny dzień lub dwa po urodzeniu potomstwo. Ataeniobius toweri jest jedynym przedstawicielem, który nie rozwija trofotenii.
Trofothenia
Trofothenia
Samica nie przechowuje nasienia, co jest typowe dla rodziny Poecillidae, ale należy je każdorazowo nawozić. Samce meksykańskiego karpia tworzą „spermatozeugmate”, czyli „paczki” tysięcy plemników w rodzaju galaretowatej gromady.
Mężczyźni mają wewnętrzna rurka mięśniowa zwana „pseudofalną”, która łączy genitalia z nasieniowodem.
Płetwa odbytu pojedyncza
Klasyfikacja rodzin
Królestwo: Animalia / zwierzęta
Trunk: Chordata / gracze smyczkowi
Klasa: Actinopterygii / stawonogi
Zamówienie: Cyprinodontiformes / Wykałaczki
Rodzina: Goodeidae / żyworodny karp meksykański
Podrodzina: Empetrichthyinae Jordania, Evermann i Clark, 1930
Crenichthys - Hubbs, 1932 (2)
Empetrichthys - Gilbert, 1893 (2)
Podrodzina: Goodeinae
Jordan i Gilbert, 1883 r.
Allodontichthys - Hubbs & Turner, 1939 (4)
Alloophorus - Hubbs & Turner, 1939 (1)
Allotoca - Hubbs & Turner, 1939 (7)
Ataeniobius - Hubbs & Turner, 1939 (1)
Chapalichthys - Cichy, 1902 (2)
Goodea - Jordania, 1880 (1)
уббина (1)
Ilyodon- Eigenmann, 1907 (2)
Neofor (1)
Neotoka (1)
Xenoophorus - Hubbs & Turner, 1939 (1)
Xenotaenia - Turner, 1946 (1)
Xenotoca - Hubbs & Turner, 1939 (2)
" Xenotoka " " (5)
Źródło: GBIF & Robaki & ADW Nr ref. GWG - paź. 2019
Wewnętrzny mechanizm ruchu płetw
Plavut
Andropodium
Różnica transformacji płetwy odbytowej dwóch podrodzin
Rodzina Poeciliidae - Poeciliinae
Rodzina Goodeidae - Goodeinae
O nich
Bardzo przedstawiciele oraz rodziny żywy v baseny, stawy w jeziora (np. Xenotoka, Skiffia, Zoogoneticus ).
Ker to obszar zamieszkania składające się głównie z wapienia są przystosowane do twardej wody o pH neutralnym lub zasadowym. Obszar, na którym żyją, charakteryzuje się znacznymi wahaniami temperatury i brakiem opadów.
Większość gatunków rośnie dość szybko i osiąga dojrzałość płciową w wieku sześciu miesięcy. Mniejsze gatunki mają żywotność 3 lata, średnie 4 i starsze do 10 lat. W naturze mają przytłumione światło z dużą ilością roślinności pokrywającej powierzchnię wody, wysokiej jakości filtrem i dostosowanym do gatunku przepływem wody. Mają zróżnicowaną dietę, która różni się w zależności od gatunku. Nie karmimy ich pokarmami wysokobiałkowymi. Nie usuwamy glonów z ich akwariów, ponieważ są one źródłem ich diety (również zajmują się glonami nitkowatymi, niektóre gatunki zjadają również niebiesko-zielone glony).
Rodzina nie jest podatna na tę chorobę, jeśli się nią zajmiemy zimowe (chłodniejsze) warunki, wysokie i stałe temperatury (jeszcze jak 25°C) Ołów do jesień opór w ryba stają się jeszcze podatny dla choroby, szczególnie gruźlica (widoczne owrzodzenia na skórze). Bakterie chorobotwórcze rozwijają się lepiej w wyższych temperaturach (powyżej 26°C) znacznie wzrasta zjadliwość patogenów.
Jako rodzina karpie meksykańskie są zagrożone na wolności, a ryby mają wielkie kłopoty z powodu niszczenia ich siedlisk i zanieczyszczenia. W ciągu ostatnich dziesięciu do piętnastu lat liczba ta gwałtownie spada i niektóre gatunki praktycznie wyginęły z natury, podczas gdy los innych jest dość niepewny. Goodeid Working Group to jedna z organizacji, które: oferty zachowując gatunki i siedliska przyrodnicze, akwaryści mają tu duże znaczenie, ponieważ dbamy o to, aby gatunki były sztucznie wprowadzane do akwariów i tym samym zapobiegać ich całkowite wyginięcie.
Podczas hodowli gatunków bardzo ważne jest, aby zachować lokalną wersję gatunku i nie mieszać jej z inną wersją! Zlokalizowane warianty różnią się cechami morfologicznymi (fizycznymi), mieszanie prowadzi do hybrydyzacji, co jest niedopuszczalne.
Przykłady siedlisko
